αστειες ατακες μαθητων

«Σίγουρα η παγκόσμια στήριξη μάς βοηθά να πιέζουμε ειδικά το Ισραήλ, αυτό σημαίνει πολλά για τον παλαιστινιακό λαό και του ανεβάζει το ηθικό για να συνεχίσει», πρόσθεσε.

αστειες ατακες μαθητων

ωκεανιδα κουφονησια

Ερωτηθείσα για τον αριθμό των πολιτικών κρατουμένων που παραμένουν κλεισμένοι στις φυλακές, η Αχέντ Ταμίμι ανέφερε:

Υπάρχουν 6.500 πολιτικοί κρατούμενοι που δίνουν τον δικό τους αγώνα στις φυλακές, ανάμεσά τους 350 μικρής ηλικίας. Παρόλο που είναι μέσα στις φυλακές προσπαθούν να μετατρέψουν τη φυλακή σε σχολείο. Προσπαθούν να ασχολούνται με το διάβασμα και την "αυτοεκπαίδευση'' τους και συνεχίζουν τον αγώνα τους μέσα στις φυλακές.

Παράλληλα η Αχέντ Ταμίμι αφού ευχαρίστησε όσους στάθηκαν αλληλέγγυοι στον αγώνα της, ανέφερε: «Ελπίζω να συνεχιστεί αυτή η υποστήριξη μέχρι να ελευθερωθούν όλοι οι υπόλοιποι κρατούμενοι μέχρι την απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Κι ελπίζω να μην θεωρούν τον εαυτό τους μόνο υποστηρικτές προς εμάς, αλλά ελπίζω να θεωρούν τον εαυτό τους συνέταιρους προς εμάς μέχρι την απελευθέρωση».

τυποι χημειας γ λυκειου

Σε ερώτηση αν η συγκίνηση των υπόλοιπων λαών αρκεί για τον αγώνα που δίνουν και τι προσδοκά από τον ελληνικό λαό και τους άλλους λαούς της Ευρώπης, σημείωσε:

Σίγουρα η συγκίνηση δεν αρκεί. Θέλουμε πράγματα που να πραγματοποιούνται. Να ενημερώνουν τους νέους γι' αυτά που γίνονται στην Παλαιστίνη. Να μοιράζονται μαζί μας όλα αυτά που συμβαίνουν στην Παλαιστίνη μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για να φτάσουν την αλήθεια σε όλο τον κόσμο. Αυτό παρέχει μεγάλη ψυχολογική υποστήριξη προς τον παλαιστινιακό λαό.

«Eίναι πολύ μεγάλη ευθύνη να αντιπροσωπεύεις ένα λαό που ζει κάτω από κατοχή, αλλά παρόλα αυτά θα συνεχίσουμε τον αγώνα», συμπλήρωσε η 17χρονη ακτιβίστρια. «Ήμουν 8 χρονών όταν συμμετείχα πρώτη φορά σε πορείες και διαδηλώσεις. Για να ξεκινήσεις να συμμετέχεις από τόσο μικρή ηλικία σε πορείες και διαδηλώσεις είναι εξαιτίας της πίεσης της κατοχής. Για να απελευθερωθούμε από την κατοχή για να μην ζήσει η επόμενη γενιά αυτή την ταλαιπωρία, για να μπορούν να πηγαίνουν σχολείο χωρίς φόβο», ανέφερε.

Κληθείσα να περιγράψει τις συνθήκες φυλάκισής της υπογράμμισε:

Είναι πολύ δύσκολη η μέρα μέσα στις φυλακές. Συνεχώς σκέφτεσαι την οικογένεια σου, αν είναι όλοι καλά. Τον περισσότερο χρόνο μου διάβαζα. Δεν μπορώ να φτάσω την εικόνα όσο κι αν περιγράψω τι συνέβαινε μέσα στις φυλακές, γιατί είσαι κλεισμένος μέσα σε έναν μικρό χώρο κι υπάρχουν κι άλλες τιμωρίες. Πάντα οι υπόλοιπες φυλακισμένες με εμψύχωναν. Προσπαθούσα να μην το σκέφτομαι πολύ. Όταν καθόμουν μόνη μου προσπαθούσα να μιλάω με τις άλλες κοπέλες για να μην σκέφτομαι τι υπάρχει έξω από τη φυλακή, την ελευθερία. Κι έτσι προσπάθησα να αντιμετωπίσω τη φυλάκιση μου.

Επιπλέον, ερωτηθείσα ποιες είναι οι σκέψεις της για το μέλλον, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Ελπίζω να συνεχίσω τις σπουδές μου για να υπερασπιστώ την υπόθεση μου σε διεθνές επίπεδο. Πρέπει κάποιος από εμάς να θυσιαστεί για να μην υποφέρει η επόμενη γενιά».